Twee NVSHV leden genomineerd

Twee NVSHV leden genomineerd voor Anna Reynvaan Prijs

Binnen de afdeling Spoedeisende hulp van het Medisch Centrum Haaglanden zijn twee projecten genomineerd voor de landelijke Anna Reynvaan Prijs die het AMC jaarlijks uitreikt. Namelijk het project ‘Nazorg weglopers van de Spoedeisende Hulpafdeling’ van Christien van der Linden en het project ‘Vroegsignalering overmatig alcoholgebruik op de Spoedeisende Hulp’ van Angelique van Gaalen. In totaal zijn er drie genomineerden voor de Anna Reynvaan Praktijkprijs. Uitreiking vindt plaats op donderdag 19 mei in de stadsschouwburg van Amsterdam.

Screening alcoholgebruik

Alle volwassen patiënten worden sinds september 2010 nu op de SEH gescreend op bovenmatig alcoholgebruik. Dit wordt gedaan met een speciale vragenlijst. Het MCH is het eerste ziekenhuis in Nederland dat op de SEH deze alcoholscreening standaard bij volwassenen patiënten uitvoert. Doel is overmatig alcoholgebruik te signaleren en de patiënt bewust te maken van het drinkgedrag. Ook om te laten zien wat hiervan de mogelijke gevolgen zijn op de korte en lange termijn. Het uiteindelijke doel is het behalen van gezondheidswinst voor de patiënt, het mogelijk verminderen van terugkerend SEH-bezoek en het leveren van een maatschappelijk bijdrage aan het verminderen van overlast en economische kosten die samenhangen met alcoholmisbruik.

Weglopers

Bij het project ‘Nazorg weglopers op de SEH’ worden alle patiënten die vlak vóór of direct nà triage de SEH van MCH Westeinde verlaten, opgebeld door een verpleegkundige. Dit omdat patiënten die weglopen soms toch dringend medische hulp nodig hebben. De gemiddelde duur van een telefoontje is tien minuten, variërend van drie minuten (bijvoorbeeld als de klacht vanzelf over is gegaan) tot drie kwartier (als de patiënt nog ziek is, veel wil vertellen of advies gegeven moet worden of zelfs verwijzing nodig is). Door de telefoontjes kunnen patiënten vaak goed geholpen worden met een zelfzorgadvies of naar de huisarts te gaan. Mogelijk worden dubbelbezoeken zo voorkomen. De meerderheid van de patiënten wordt bereikt (60%) en de reacties zijn vaak erg positief: ‘Ik ben blij dat ik mijn verhaal kwijt kan bij u.”

Anna Reynvaan Praktijkprijs

Anna Reynvaan is het boegbeeld van de Nederlandse verpleegkunde. Zij staat aan de wieg van de professionalisering van de verpleging, aan het eind van de 19e eeuw. Mede door haar inspanningen ontwikkelde de verpleging zich tot een beroep waarvoor een opleiding nodig was, examens afgelegd moesten worden en waar een inkomen te verdienen was.

De Praktijkprijs gaat naar een initiatief of project van een verpleegkundige dat leidt tot een meetbaar resultaat in de directe patiëntenzorg en is dé prijs voor verpleegkundig Nederland.

                   

Angelique v Gaalen                              Christien v d Linden

 

 

Onderzoek NOS

Meer dan de helft aantal SEH’s kan sluiten

Als de aanrijtijden voor ambulances worden vastgesteld op 45 minuten, kan het aantal SEH’s terug van 105 naar 47. Minister Schippers wil de aanrijtijden van ambulances verlengen, wat inhoudt dat een ambulance na een melding binnen drie kwartier op de SEH moet zijn. De minister heeft geen bezwaar tegen het sluiten van afdelingen. De zorgverzekeraars willen al langer minder afdelingen voor spoedeisende hulp, om zo kosten te besparen. Jaarlijks bezoeken 2 miljoen patiënten een SEH. De NVSHV is benieuwd naar de invulling van de plannen en verwacht in ieder geval veel (ambulance)transport tussen de ziekenhuizen als gevolg. Bovendien vraagt de vereniging zich af waar de norm van 45 minuten op gebaseerd is.

Bron: NOS Teletekst

 

NVSHV start onderzoek naar haalbaarheid eigen kwaliteitsregister

Tijdens de Algemene Ledenvergadering van 28 maart jl. is besloten het jaar 2011 verder te benutten voor onderzoek naar een kwaliteitsregister voor de verpleegkundigen werkzaam in de acute zorg. In 2012 zou het kwaliteitsregister ingevoerd moeten worden. Waarom deze stap?

Transparantie en inzage in kwaliteit van zorg en kwaliteit van beroepsuitoefening worden in toenemende mate belangrijk. Zorginstellingen als ook patiënten/consumenten willen weten welke kwaliteit van zorg door professionals geleverd wordt. Beroepsbeoefenaren hebben daarnaast de behoefte kenbaar te maken welke beroepskwalificaties en daarbij behorende competenties zij bezitten. Een kwaliteitsregister biedt hiermee voor alle partijen de zo gewenste transparantie en inzage.

Voldoet het bestaande kwaliteitsregister V&VN niet?

Nadrukkelijk heeft de Algemene Ledenvergadering NVSHV besloten zich niet aan te sluiten bij de koepel van verpleegkundigen en verzorgenden, de V&VN. Aan deze keuze liggen diverse beweegredenen ten grondslag. Een van de redenen is dat ook het kwaliteitsregister van de V&VN een vooral kwantitatief register is, niet is vastgelegd over welke kwaliteiten een beroepsbeoefenaar dient te voldoen. Daarnaast is het kwaliteitsregister van de V&VN niet specifiek voor bepaalde doelgroepen, zoals de verpleegkundigen werkzaam in de acute zorg. Twee belangrijke redenen waarom de NVSHV van mening is om te streven naar een eigen kwaliteitsregister.

Is de NVSHV uniek in haar streven naar een eigen kwaliteitsregister?

Beslist niet! Naast de NVSHV hebben ook nadere beroepsgroepen, bijvoorbeeld de beroepsgroep van diabetesverpleegkundigen (EADV) en de beroepsgroep van hart- en vaatverpleegkundigen (NVHVV) een goed functionerend eigen kwaliteitsregister.

Hoe verloopt de uitwerking?

In opdracht van het bestuur van de NVSHV werkt de Onderwijsraad NVSHV aan een businesscase kwaliteitsregister. In deze businesscase wordt uitwerking gegeven aan de deelaspecten van het kwaliteitsregister. Hierbij moet gedacht worden aan: criteria voor (her)registratie – procedure van (her)registratie – ICT-infrastructuur – bewijslast – financiële aspecten.

Via de website van de NVSHV wordt u als bezoeker van deze site op de hoogte gehouden.

Conceptrichtlijn ‘Vooraankondiging en Overdracht van ambulance naar SEH’gereed

De conceptrichtlijn ‘Vooraankondiging en Overdracht van ambulance naar SEH’ ligt ter becommentariëring bij de NVSHV. De richtlijn geeft aanbevelingen over de vooraankondiging en overdracht van patiënten die overgaan van de prehospitale ambulancezorg naar de SEH. De richtlijn dient als onderbouwing voor het protocol ‘Vooraankondiging en Overdracht’ uit het Landelijk Protocol Ambulancezorg (LPA 5.22) en het Landelijk Protocol Spoedeisende Hulp (LPSEH 1.12).

Overdracht van ambulance naar SEH wordt beschouwd als een risicovol moment, waarbij de continuïteit en kwaliteit van zorg in het geding kunnen komen door risico op informatieverlies en overdracht van verkeerde informatie. Om de risico’s te reduceren is één eenduidige methodiek voor de vooraankondiging en overdracht, van groot belang. Een middel om te komen tot een eenduidige methodiek voor vooraankondiging en overdracht is een ketenrichtlijn, met als afgeleide een ketenprotocol.

Eén van de aanbevelingen uit de richtlijn is dat de DeMIST-methodiek moet worden opgenomen in het protocol vooraankondiging en overdracht voor ambulance en spoedeisende hulp, ondanks dat wetenschappelijke onderbouwing ontbreekt van DeMIST-methodiek (Demographic information, Mechanism of injury, Injuries sustained, Symptoms and signs, Treatment given).

Andere ketenbrede protocollen die nog ontwikkeld worden, zijn: ‘Acuut Coronair Syndroom en ‘Septische Shock’.

Meer over het project ‘Ketenbrede Landelijke Protocollen Spoedzorg’ op het Landelijk Congres NVSHV van 29 maart a.s. Remco Ebben, onderzoeker en promovendus Lectoraat Acute Intensieve Zorg, gaat tijdens zijn presentatie in op de ontwikkeling van het ketenprotocol ‘Vooraankondiging en Overdracht’. Daarnaast geeft hij antwoord op de vraag welke methodieken voor aankondiging en overdracht er internationaal beschreven zijn.

Klacht arts tegen SEH-verpleegkundigen afgewezen door tuchtcollege

Het tuchtcollege in Groningen heeft de klacht van een arts tegen twee SEH-verpleegkundigen afgewezen. De verpleegkundigen werd verweten dat zij zijn opdracht negeerden en hun eigen protocol volgden.

Casus: Op 6 maart 2009 werd om 23.45 uur een patiënte per ambulance op een SEH binnengebracht.. De familie had mevrouw onderaan de trap gevonden en zij was op dat moment niet aanspreekbaar.

Omdat het volgens de verpleegkundigen niet duidelijk was of de patiënte van de trap was gevallen, maar er mogelijk sprake was van een trauma wilden zij het ATLS-protocol volgen. De arts verdacht de patiënte van een CVA en verzocht om een CT. Dit werd volgens de arts geweigerd. De arts wilde niet het ATLS protocol volgen dat landelijk in deze situaties wordt gehanteerd. De verpleegkundigen hebben echter op basis van eigen inschattingen wel volgens het ATLS-protocol gehandeld.

In een eerste zitting op 1 juni 2010 kon het Regionaal Tuchtcollege nog niet tot een einduitspraak komen en daardoor werd de rechtzitting op 16 november hervat. Bij deze rechtzitting werd gebruik gemaakt van getuigendeskundigen (een afgevaardigde van de KNMG en een afgevaardigde van de NVSHV).

Volgens het Regionaal Tuchtcollege Groningen kon niet worden vastgesteld dat er vertraging was opgelopen in het aanvragen van een CT-scan. Wel was er na het aanvragen vertraging geweest, maar dit was ontstaan door een fout bij de receptie.

Het Regionaal Tuchtcollege Groningen benadrukt dat zowel een arts als een verpleegkundige op zijn of haar eigen deskundigheidsgebied een eigen verantwoordelijkheid heeft, waarbij samenwerking en communicatie van groot belang is. Als de arts en verpleegkundige van mening verschillen moet volgens het College de dialoog worden aangegaan. De arts dient dan op zijn beurt uit te leggen waarom hij een bepaalde opdracht geeft of waarom hij afziet van een bepaalde handeling of protocol. De gedragsregels van de KNMG schrijven voor dat een arts bereid moet zijn tot openheid en communicatie over zijn handelen.

De beslissing tot het wel of niet volgen van het protocol ligt bij de arts. Maar volgens het College heeft de arts in dit geval niet duidelijk genoeg gemaakt waarom hij het ATLS-protocol niet wilde volgen. Omdat de verpleegkundigen vreesden voor het leven van de patiënte kan ze het negeren van de opdracht dan ook niet tuchtrechtelijk worden verweten. Het feit dat de arts de patiënte al voor het afwerken van het ATLS-protocol verdacht van een CVA en dat deze diagnose achteraf juist bleek te zijn, doet daar niet aan af.

Bron: tuchtrecht.overheid.nl

 

Spoedeisende Hulp veel duurder dan huisarts

Uit een onderzoek dat is uitgevoerd door wetenschappers van het UMC St Radboud blijkt dat de ziekenhuiszorg voor spoedgevallen veel duurder is dan een bezoek aan de huisarts. Voor het onderzoek werden 253 dossiers van zelfverwijzers beoordeeld. 203 patiënten hadden door de eigen huisarts behandeld kunnen worden. Vervolgens werd een kostenanalyse uitgevoerd. Hierbij werd achterhaald welke DBC er gedeclareerd was door het ziekenhuis en werden de prijzen berekend van huisartsenpraktijk respectievelijk huisartsenpost. De zelfverwijzers die binnen kantooruren op de SEH komen, blijken bijna vijf keer duurder te zijn en buiten kantooruren bijna drie keer. De onderzoekers bepleiten samenwerking van huisartsenposten met SEH’s in de vorm van spoedposten, waarbij huisartsen zelfverwijzers opvangen. Tevens geven zij een advies voor een grootschalig onderzoek, waarbij ook doelmatigheid, veiligheid en patiëntvriendelijkheid betrokken moeten worden.

Bron: Medisch Contact, 11 maart 2011

Patiënt mishandelt SEH-verpleegkundige in Delft

Op de SEH van het Reinier de Graafgasthuis in Delft is afgelopen weekend een SEH-verpleegkundige mishandeld door een patiënt. De man kreeg zaterdagochtend vroeg te horen dat hij uitbehandeld was en dat hij naar huis mocht. De man begon te schelden, te spugen en te bijten. Hij werd geboeid afgevoerd door de politie.

Wederom een casus voor het Meldpunt Agressie op de website nvshv.nl

Met succes anonieme aangifte

Agressie is een onderwerp waar veel SEH’s mee in aanraking komen. Dit heeft het bestuur van de NVSHV doen besluiten om op het NVSHV-Congres van 29 maart een extra lezing over agressie in te lassen.. Om 15.30 uur vertelt Lucy Aalders, hoofd SEH van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem, hoe onlangs met succes anoniem aangifte gedaan van een agressie-incident. In haar lezing komt de casus aan de orde, maar ook hoe de aangifte tot stand gekomen is.

Schrijf u in voor het NVSHV congres en leer van de ervaringen uit Doetinchem!

Meldpunt Agressie voorziet in behoefte!

Het Meldpunt Agressie maakt heel wat los.

Het Meldpunt werd afgelopen maandag in het leven geroepen na signalen dat het anoniem melden van agressie nog steeds niet mogelijk is, ondanks toezeggingen vanuit de politiek.

Na de ernstige intimidatie in en bij het Radboudziekenhuis in Nijmegen vorig jaar beloofde de minister van Justitie een betere bescherming van ziekenhuispersoneel. Het nieuws over het Meldpunt was maandagochtend te lezen in het Algemeen Dagblad en vervolgens is het verhaal overgenomen door de diverse media waaronder BNR Nieuwsradio en Omroep Gelderland.

De voorzitter van de NVSHV, Frans de Voeght , heeft dinsdagmorgen gesproken met Sabine Uitslag, Tweede Kamerlid van het CDA. Dit gesprek was live te volgen op Radio 1. Sabine is oud-verpleegkundige en gaat zich hard maken voor ons doel. De verslaggever merkte terecht op dat er in een jaar tijd nog weinig tijd veranderd was. De politica meldde dat het anoniem aangeven van ‘ernstige’ bedreigingen nu wel mogelijk is, aangifte van ‘lichtere’ gevallen nog niet.

De NVSHV is geïnteresseerd in ‘succesvolle’ casussen, waar anderen van kunnen leren. In het Slingeland Ziekenhuis (Doetinchem) en vier andere ziekenhuizen in Noord-Oost Gelderland hebben politie en Openbaar Ministerie een convenant afgesloten, waarin anonieme aangifte mogelijk is. Het moet toch in heel Nederland mogelijk worden om een verklaring af te leggen bij de Rechter-commissaris zonder dat je naam bekend wordt bij de dader (bijvoorbeeld onder personeelsnummer en adres ziekenhuis).

Inmiddels is er ook bijval vanuit de Nederlandse Vereniging van SEH-artsen (NVSHA) om samen op te trekken. De NVSHV zal niet alleen verhalen verzamelen maar met ook met oplossingen richting politiek komen. Blijf ons dus mailen. De verslaggever van Radio 1 heeft beloofd om de voortgang te ‘monitoren’ om eventueel later de politiek ter verantwoording te roepen als de zaken niet geregeld zijn.

Beluister hier het radiofragment van dinsdag 1 maart 2011 met Sabine Uitslag.

Sabine Uitslag

NVSHV start Meldpunt Agressie

Nog steeds bereiken ons verhalen van medewerkers van SEH’s die geen aangifte durven te doen van agressie uit angst voor de dader(s). Verpleegkundigen die bewust bespuugd worden, een afdeling die ‘verbouwd’ is en zelf heb ik mogen ervaren dat terugkerend agressief gedrag van een patiënt niet genoeg is voor het doen van aangifte terwijl het personeel doodsbang is.

Voor het bestrijden van agressie en geweld is een hoge aangiftebereidheid van belang. Gelet op de groeiende omvang van agressie en geweld in de samenleving heeft de Minister van Justitie op 25 februari 2010 aan de Tweede Kamer de toezegging gedaan dat de wettelijke mogelijkheden om de identiteit van het slachtoffer af te schermen beter worden benut. Inmiddels is vastgelegd dat de politie ‘domicilekeuze’ kan aanbieden: aangifte op het adres van de werkgever.

Bij het doen van aangifte moet echter nog steeds rekening worden gehouden worden met het feit dat dikwijls niet kan worden voorkomen dat het slachtoffer toch een verklaring bij de Rechter-Commissaris zal dienen af te leggen en/of ter zitting zal moeten verschijnen en dit weerhoudt SEH-personeel tot het doen van aangifte. “Je loopt daar tenslotte toch met een beperkt aantal mensen rond in avond- of nachtdienst”.

Het Meldpunt Agressie op de website van de NVSHV is bedoeld om incidenten van agressie vast te leggen. De NVSHV wil de problemen voorleggen aan de politiek om op den duur echte anonieme aangifte mogelijk te maken en zal de samenwerking zoeken met andere beroepsorganisaties en belangenverenigingen.

Ook zijn we op zoek naar verhalen over ‘succesvolle’ aangiftes (steden/regio’s waar goede afspraken met de politie zijn) en procedures/protocollen in instellingen die het aantal agressiegevallen aanzienlijk verminderd hebben.

Alle inzendingen worden natuurlijk anoniem op de site geplaatst. Mail naar:
f.de.voeght@nvshv.nl. of naar webmaster@nvshv.nl

De NVSHV: Ook voor een veilige werkplek!

Uitslag van de poll over agressie op de werkplek.

Op de site hebben collega’s de mogelijkheid om een poll in te vullen over agressie op de werkplek met de vraag of je wel eens overwogen hebt om te stoppen vanwege agressie.

Van de 258 stemmen stemt 31 % positief.

Meldcode Kindermishandeling en Huiselijk Geweld

V&VN (Verplegenden en Verzorgenden Nederland) en de NVSHV hebben gezamenlijk de Meldcode Kindermishandeling en Huiselijk Geweld ontwikkeld. De Meldcode legt uit wat kindermishandeling en huiselijk geweld betekenen en beschrijft de stappen die je moet zetten bij vermoedens van mishandeling of geweld.

Als SEH-verpleegkundige heb niet alleen te maken met de Meldcode Kindermishandeling en Huiselijk Geweld, maar ook met de meldcode van het ziekenhuis waar je werkzaam bent. Verwacht mag worden dat deze meldcodes goed op elkaar aansluiten, omdat ze beide op dezelfde wet en op hetzelfde basismodel zijn gebaseerd. De algemene normen van de Meldcode moeten dus op ziekenhuisniveau concreet gemaakt worden door de meldcode van het ziekenhuis.

Zo staat bijvoorbeeld in de Meldcode dat overleg met een collega bij het zetten van een aantal stappen is vereist. In de ziekenhuiscode kan worden aangegeven met welke functionaris je als SEH-verpleegkundige binnen het ziekenhuis overleg voert.

Jaarlijks zijn meer dan 100.000 kinderen slachtoffer van kindermishandeling.

Lees hier het stappenplan Meldcode Kindermishandeling en Huiselijk Geweld. Een samenvatting is hier te lezen.

Het protocol is ook geplaatst bij downloads ‘ niet leden ‘.