Britse overheid gaat strijd tegen alcohol keihard aan

Als het aan de Britse regering ligt, wacht patiënten straks een blaastest bij de ingang van de SEH

De Britse strijd tegen de drankcultuur krijgt steeds grimmiger trekjes. De overheid heeft alcohol tot volksvijand nummer één benoemd en kiest ervoor om het spoor van dood en verderf in al zijn rauwheid te tonen. In de hoop dat de beelden afschrikwekkend werken.

Omgevallen tafels, gebroken bierglazen, bloed op de grond en de penetrante geur van kots. De vrijdagmiddagborrel van een stel kantoormensen in restaurant Odd heeft zijn sporen nagelaten. Eén van de feestvierders, niet meer in staat om te lopen, moet naar het ziekenhuis. Bijgestaan door twee collega’s wacht hij op een ambulance. Niemand schrikt, niemand kijkt zelfs maar op. In Manchester gebeurt zoiets elke week honderden keren.De stad in Noord-Engeland vormt geen uitzondering. Het gezicht van overmatig drankgebruik laat zich overal in Groot-Brittannië zien. Lang kneep de overheid min of meer een oogje toe, maar die tijd is voorbij. Het Britse zorgstelsel kan de belasting niet meer aan. De kosten van het oplappen van notoire dronkaards zijn immens. Ieder weekend nemen ze een derde van het aantal gevallen op de eerste hulp voor hun rekening.De sociale acceptatie van overmatig drinken zorgt voor een lastig bijkomend probleem. Als je baas je na een avondje doorzakken grijnzend twee aspirientjes geeft, helpt waarschuwen daarna niet meer. De publieke ravage in de centra van steden is bovendien slechts het topje van de ijsberg. De meeste ellende heeft achter gesloten deuren plaats. Voor het nuttigen van een fles wijn of een handvol pints voor de televisie draaien velen hun hand niet om.

Volksvijand
Vooral in arme wijken neemt het aantal probleemdrinkers surrealistische proporties aan. Eén op de vier Engelsen zou zich daar eigenlijk bij de verslavingszorg moeten melden. In die groep bevinden zich om die reden veel werklozen. Alcoholgerelateerde ziektes vormen een ware epidemie. Diabetes en vele soorten kanker laten een spoor van dood en verderf na. De overheid heeft alcohol om die reden tot volksvijand nummer één benoemd.

De zachte aanpak heeft plaatsgemaakt voor een keiharde klopjacht. Begin januari liet het ministerie van Volksgezondheid zijn tanden zien door nieuwe richtlijnen uit te vaardigen. Elke druppel, zo luidt de ondertoon, is er eigenlijk één te veel, maar zowel mannen als vrouwen moeten in elk geval niet meer dan veertien eenheden per week nuttigen. Dat staat gelijk aan anderhalve fles wijn of zes pints. Alcoholvrije dagen zijn bovendien een must.

De zachte aanpak heeft plaatsgemaakt voor een keiharde klopjacht. Begin januari liet het ministerie van Volksgezondheid zijn tanden zien door nieuwe richtlijnen uit te vaardigen. Elke druppel, zo luidt de ondertoon, is er eigenlijk één te veel, maar zowel mannen als vrouwen moeten in elk geval niet meer dan veertien eenheden per week nuttigen. Dat staat gelijk aan anderhalve fles wijn of zes pints. Alcoholvrije dagen zijn bovendien een must.De nieuwe voorschriften wijken enorm af van de oude adviezen. Dagelijks pimpelen kan niet meer. Risicoloos drinken bestaat niet. Vooral mannen, die voorheen zorgenvrij 21 eenheden konden drinken, moeten hun levensstijl flink aanpassen.

Bij aanscherpingen alleen blijft het niet. Onderzoeken met angstaanjagende cijfers worden de wereld ingestuurd. Overal verschijnen verhalen van doodgewone patiënten die het slachtoffer zijn geworden van de fles.Zo trok een filmpje van een oudere heer op de afdeling oncologie van een ziekenhuis ergens in Engeland de aandacht. Hij oogde gezond, leek van buiten een doorsnee burger, maar had keelkanker. Geen leven vol gin en wijn, maar twee biertjes voor het slapen gaan, dat waren de schuldigen. Nu wachtten hem nare behandelingen en een onzekere toekomst. Zijn lot, zo was de boodschap, kon iedereen ten deel vallen.

Blaastest op de SEH
Een nog rigoureuzere stap is dichtbij. Als het aan de Britse regering ligt, wacht patiënten straks een blaastest bij de ingang van de eerste hulp. Overschrijden ze de norm, dan moeten ze de behandelingskosten zelf gaan betalen. Dit zou de NHS, de gratis gezondheidszorg, direct uit de financiële problemen helpen. Het behandelen van alcoholgerelateerde problemen kost de staat jaarlijks ruim 3,5 miljard pond.En het einde van de klopjacht, ooit begonnen met het wijzigen van de openingstijden van de pubs, lijkt nog lang niet in zicht. De richtlijnen, ondersteund door dikke medische rapporten, vormen een kapstok om de duimschroeven extra aan te draaien, met hogere btw als een van de opties. Engeland wordt zo gedwongen afscheid te nemen van een trouwe, maar erg schadelijke vriend.

Bron